Definition of officer; one who holds public office in English Turkish dictionary
- official
- memur
Sorumlu memur içeri girmeme izin verdi.
-The official in charge let me in.
Bazı memurlara rüşvet verilmiş olabilir.
-Some officials may have been corrupted.
- official
- resmi
Tayca Tayland'ın resmî dilidir.
-Thai is the official language of Thailand.
Tayca, Tayland'ın resmi dilidir.
-Thai is the official language in Thailand.
- official
- yetkili
O, bu kasabanın sakinleri tarafından bir yetkili seçildi.
-He was elected an official by the inhabitants of this town.
Yetkililerin yasağı kaldırmasını rica etti.
-He asked the officials to lift the ban.
- official
- (isim) memur
- official
- (Tıp) ofisiyal
- official
- resmi memur
- official
- görevli
Gümrük görevlileri Tom'u tepeden tırnağa aradılar.
-Customs officials carried out a full body search on Tom.
Müze görevlilerine göre ETA gelecekte müzeye zarar vermeyecek.
-Museum officials think that ETA will not harm the museum in the future.
- official
- (Spor) hakem
- official
- resmi yetkili
- official
- (Kanun) resmi sıfatı haiz
- official
- memurlar
Devlet memurları bütün fabrikaları denetlediler.
-Government officials inspected all factories.
Siyasetçi devlet memurlarının yolsuzluğunu kınayarak reformu ısrarla istedi.
-The politician pushed for reform by denouncing the corruption of the government officials.
- official
- (Tıp) Tıp heyeti tarafından tasdik ve kabul olunmuş (ilaç), officialis
- official
- memuriyete ait
- official
- kırtasiyecilik
- official
- {s} devlet
Siyasetçi devlet memurlarının yolsuzluğunu kınayarak reformu ısrarla istedi.
-The politician pushed for reform by denouncing the corruption of the government officials.
Devlet başkanına yalnızca yüksek memurlar ulaşabiliyordu.
-Only high officials had access to the President.
- official
- officiallyresmen
- official
- officialdom memur sınıfı
- official
- memura yakışır
Related Terms
Definition of officer; one who holds public office in English English dictionary
- {i} official