Definition of officer; one who holds public office in English Turkish dictionary
- official
- memur
Siyasetçi devlet memurlarının yolsuzluğunu kınayarak reformu ısrarla istedi.
-The politician pushed for reform by denouncing the corruption of the government officials.
Memur bir park yeri alma ricasının reddedildiğini Bob'a bildirdi.
-The official informed Bob that his request for a parking permit had been rejected.
- official
- resmi
Tayca, Tayland'ın resmi dilidir.
-Thai is the official language in Thailand.
Resmî evrakları imzalayamadı.
-He could not sign official papers.
- official
- yetkili
Kanadalı yetkililer, her insanın malzemelerini tarttı.
-Canadian officials weighed the supplies of each man.
Yetkililerin yasağı kaldırmasını rica etti.
-He asked the officials to lift the ban.
- official
- (isim) memur
- official
- (Tıp) ofisiyal
- official
- resmi memur
- official
- görevli
Tom bir kamu görevlisidir.
-Tom is a public official.
Gümrük görevlileri Tom'u tepeden tırnağa aradılar.
-Customs officials carried out a full body search on Tom.
- official
- (Spor) hakem
- official
- resmi yetkili
- official
- (Kanun) resmi sıfatı haiz
- official
- memurlar
Gümrük memurları kutuları inceledi.
-The customs officials examined the boxes.
Bazı memurlara rüşvet verilmiş olabilir.
-Some officials may have been corrupted.
- official
- (Tıp) Tıp heyeti tarafından tasdik ve kabul olunmuş (ilaç), officialis
- official
- memuriyete ait
- official
- kırtasiyecilik
- official
- {s} devlet
Devlet başkanına yalnızca yüksek memurlar ulaşabiliyordu.
-Only high officials had access to the President.
Amerika Birleşik Devletlerinin Burmaya karşı ekonomik yaptırımları resmen sona erdi.
-The United States has officially ended economic sanctions against Burma.
- official
- officiallyresmen
- official
- officialdom memur sınıfı
- official
- memura yakışır
Related Terms
Definition of officer; one who holds public office in English English dictionary
- {i} official