Definition of officer; one who holds public office in English Turkish dictionary
- official
- memur
Memur bir park yeri alma ricasının reddedildiğini Bob'a bildirdi.
-The official informed Bob that his request for a parking permit had been rejected.
Sorumlu memur içeri girmeme izin verdi.
-The official in charge let me in.
- official
- resmi
Onun resmî iş görevleri nelerdir?
-What are his official job duties?
Resmî evrakları imzalayamadı.
-He could not sign official papers.
- official
- yetkili
Çinli yetkililer ekonomik büyümenin dünya ekonomisinden dolayı üç yıl içinde en düşük seviyesine düştüğünü söylüyor.
-Chinese officials say economic growth has dropped to a three-year low because of the world economy.
O, bu kasabanın sakinleri tarafından bir yetkili seçildi.
-He was elected an official by the inhabitants of this town.
- official
- (isim) memur
- official
- (Tıp) ofisiyal
- official
- resmi memur
- official
- görevli
Bir gümrük görevlisi, bavulumu açmamı istedi.
-A customs official asked me to open my suitcase.
Tom bir kamu görevlisidir.
-Tom is a public official.
- official
- (Spor) hakem
- official
- resmi yetkili
- official
- (Kanun) resmi sıfatı haiz
- official
- memurlar
Gümrük memurları bütün gemiyi araştırdılar.
-The customs officials searched the whole ship.
Bazı memurlara rüşvet verilmiş olabilir.
-Some officials may have been corrupted.
- official
- (Tıp) Tıp heyeti tarafından tasdik ve kabul olunmuş (ilaç), officialis
- official
- memuriyete ait
- official
- kırtasiyecilik
- official
- {s} devlet
Devlet başkanına yalnızca yüksek memurlar ulaşabiliyordu.
-Only high officials had access to the President.
Devlet memurları bütün fabrikaları denetlediler.
-Government officials inspected all factories.
- official
- officiallyresmen
- official
- officialdom memur sınıfı
- official
- memura yakışır
Related Terms
Definition of officer; one who holds public office in English English dictionary
- {i} official