English - Turkish
Definition of of or pertaining to a radix or root; as, a radical quantity; a radical sign in English Turkish dictionary
- radical
- {s} kökten
- radical
- {s} köklü
O bir köklü değişiklikti.
-It was a radical change.
- radical
- aşırı
- radical
- esasi
- radical
- köktenci
- radical
- (değişiklik) köklü
- radical
- kök
O bir köklü değişiklikti.
-It was a radical change.
Bu keşif alanı kökünden değiştirmek için potansiyele sahiptir.
-This discovery has the potential to radically change the field.
- radical
- tabandan çıkan
- radical
- {i} kök işareti
- radical
- {s} köke ait olan
- radical
- (sıfat) kökten, köklü, köksel, köke ait olan, radikal, köktenci, kök halinde olan, kök
- radical
- (Tıp) Kimyasal kök, radikal
- radical
- {i} esas
- radical
- {i} köken
- radical
- kökten çıkan
- radical
- bir sayı veya niceliğin köküne ait
- radical
- {s} esaslı, köklü, kökten, radikal
- radical
- {s} köksel
Related Terms
English - English
Definition of of or pertaining to a radix or root; as, a radical quantity; a radical sign in English English dictionary
- radical
of or pertaining to a radix or root; as, a radical quantity; a radical sign
Hyphenation
of or pertaining to a ra·dix or root; as, a rad·i·cal quantity; a rad·i·cal signPronunciation
Resimler
Favorites