Turkish - Turkish
Definition of nâzi̇l in Turkish Turkish dictionary
- (Hukuk) Yukarısan inen; bir yere konan, konaklayan
- (Osmanlı Dönemi) (Nüzul. dan) Nüzul eden, inen, yukardan aşağıya inen, bir yere konan. Bir yerde konaklayan
- nazil
- İnen, iniş
- nazil
- inmiş, inen
- nazil
- (Osmanlı Dönemi) inen, nüzul eden, yukarıdan aşağıya inen, bir yere konan
- nazil
- İnen, inmiş
- nazil
- Konaklayan