Turkish - English
Definition of munasip in Turkish English dictionary
- münasip
- {s} proper
That's not a proper thing to say.
-O, söyleyecek münasip bir şey değil.
- münasip
- {s} suitable
- münasip
- apposite
- münasip
- pertinent
- münasip
- pat
- münasip
- fit, suitable, proper; advisable
- münasip
- decorous
- münasip
- tailormade
- münasip
- fit, suitable, proper, apt, appropriate
- münasip
- opportune; convenient
- münasip
- meet
- münasip
- congruous
- münasip
- agreeable
- münasip
- congruent
- münasip
- due to
- münasip
- worthy
- münasip
- in point
- münasip
- decent
- münasip
- felicitous
- münasip
- seemly
- münasip
- conformable
- münasip
- comme il faut
- münasip
- sufficient
- münasip
- favorable
- münasip
- due
- münasip
- apt
- münasip
- commensurate
- münasip
- beseem
- münasip
- right
- münasip
- agree
- münasip
- amiss
- münasip
- apropos
- münasip bulmak/görmek
- 1. to think (something) proper, approve of (something); to consider (something) advisable. 2. to find (something) convenient or opportune
- münasip görmek
- to see fit, to approve
Related Terms
Turkish - Turkish
Definition of munasip in Turkish Turkish dictionary
- münasip
- (Osmanlı Dönemi) uygun, denk
- münasip
- Beğenilen, hoşa giden, uygun: "Yaşta küçük amma boyda münasip / Sallanıyor bir fidanca dal gibi."- Dadaloğlu
- münasip
- Beğenilen, hoşa giden, uygun
- münasip
- Uygun, yerinde
- münasip
- Uygun, yerinde: "O şekilde yaşayacak olsam İstanbul daha münasiptir."- S. F. Abasıyanık
Related Terms
munasip
Hyphenation
mü·na·sipPronunciation
Resimler
History
Favorites