Turkish - English
Definition of mukim in Turkish English dictionary
- dwelling
- inhabitant
- (someone) who dwells in, who resides in
- (Hukuk) resident
Tom is currently a resident of Boston.
-Tom halen Boston'tan bir mukimdir.
- one who lives in a particular location
- situate
- mukim olmayan
- (Kanun) non-resident
Related Terms
Turkish - Turkish
Definition of mukim in Turkish Turkish dictionary
- Oturan, eğleşen, ikamet eden
- (Osmanlı Dönemi) bir yerde devamlı kalan,. oturan
- Bir yerde, bir evde oturan, eğleşen, ikamet eden
- MUKÎM
- (Osmanlı Dönemi) Okuyan
- MUKÎM
- (Osmanlı Dönemi) Fık: Vatanında veya vatanı sayılan bir yerde onbeş günden fazla kalan kimse. (18 saatlik uzağa gidene "Misâfir" denir.)
- MUKÎM
- (Osmanlı Dönemi) Bir memlekette devamlı duran
- MUKÎM
- (Osmanlı Dönemi) Esmâ-i İlâhiyyeden olup "Her şeyi ayakta tutan, devam ettiren ve kayyumiyet sırrıyla bir an bile hiç bir şeyden alâkasız olmayan" meâlindedir
- MUKÎM
- (Osmanlı Dönemi) İkamet eden. Ayakta duran
- MUKİM
- (Hukuk) Oturan, ikamet eden
Related Terms
mukim
Hyphenation
mu·kimResimler
History
Favorites