Turkish - English
Definition of mukabi̇l in Turkish English dictionary
- mukabil
- in spite of
- mukabil
- opposite, counter; in return/exchange
- mukabil
- return, that which is returned
- mukabil
- equivalent, counterpart
- mukabil
- counter, opposing
- mukabil hava ve füze tehditleri
- (Askeri) countering air and missile threats
- mukabil hesap
- contra account
- mukabil teklif
- counteroffer
- mukabil
- against
- mukabil
- in return
- mukabil
- adverse
- mukabil
- opposite
- ABD Savunma Muhabere Kuruluşu; Savunma İşbirliği Anlaşması; mukabil hava savunma
- (Askeri) Defense Communications Agency; Defense Cooperation Agreements; defensive counterair; dual-capable aircraft
- akustik harp mukabil karşı tedbirleri
- (Askeri) acoustic warfare counter-countermeasures
- baş idari (muharebe) subay; sivil işler harekatı; mukabil hava harekatı
- (Askeri) chief administrative officer; civil affairs operations; counterair operation
- buna mukabil
- on the other hand
- mukabil
- setoff
- taarruzi mukabil hava; harekat kontrol makamı
- (Askeri) offensive counterair; operational control authority
Related Terms
Turkish - Turkish
Definition of mukabi̇l in Turkish Turkish dictionary
- (Osmanlı Dönemi) Karşılık olan. Karşı taraf. İvaz, bedel, karşılığı
- mukabil
- Bir şeye karşılık olarak yapılan, bir şeyin karşılığı olan
- mukabil
- Karşılık
- mukabil
- Bir şeye karşılık olarak yapılan, bir şeyin karşılığı olan: "Düşmanlarla beraber Anadolu'da mukabil teşkilat yapmak üzere yetmiş beş kişi kadar göndermiş."- Atatürk
- mukabil
- Rağmen: "Annemi çok sevmesine mukabil, teyzemle arası bozuktu."- R. N. Güntekin
- mukabil
- Karşılık: "Bir iki iyi habere mukabil her gün nice kaza ve bela haberleri verir."- A. Ş. Hisar
- mukabil
- Karşılık olarak, karşılığında
- mukabil
- Bir şeyin karşısında bulunan
- mukâbil
- (Osmanlı Dönemi) karşı, karşılık olarak, bedel