mukabele

Turkish - English

Definition of mukabele in Turkish English dictionary: comparing, comparison; collating; reciprocation, retaliation; chanting in unison of Koranic passages by several hafiz; mutuality; responding; response; reciprocation; retaliation; retaliation; quid pro quo; return; replication; requital; answer; reaction
mukabele-i bilmisil: retaliate in kind
hükümet tarafından mukabele-i bil misil uygulanmıştır.
mukabele etmek: a) to retaliate, to respond, to react b) to retort
mukabele etmek: to respond; to reciprocate; to retaliate
mukabele okumak: (for several hafiz) to chant Koranic passages in unison
esnek mukabele: (Askeri) flexible response
acil mukabele kuvveti (NATO): (Askeri) Immediate Reaction Forces (NATO)
lineer-kuadratik mukabele dozu: (Çevre) linear-quadratic dose response
çevik mukabele kuvveti; Hazır İhtiyat Filosu; Hazır İhtiyat Kuvveti: (Askeri) rapid reaction force; Ready Reserve Fleet; Ready Reserve Force
İlk Mukabele Takımı: (Askeri) Initial Response Team

Turkish - Turkish

Definition of mukabele in Turkish Turkish dictionary: (Osmanlı Dönemi) Düşmanın şerrinden kurtulmak ve onun şiddetini kaldırmak için onu yıldıracak tedbirde bulunmak; (Osmanlı Dönemi) Camide Kur'ân-ı Kerimi okuyup halka dinletmek.* Yüz yüze olmak; (Osmanlı Dönemi) Karşılaştırmak. Karşılıklı yapılan iş, karşılıklı yapılan okuma; (Osmanlı Dönemi) Karşılık, karşılamak; (Osmanlı Dönemi) Mücadele; (Osmanlı Dönemi) Sonraya bırakmak, tehir etmek; (Osmanlı Dönemi) Bir kimsenin evi yanında bir ev satıldığında; "başka kimse satın alsın, ben ondan şüf'a yolu ile alayım" diye şirâsına muhtaç iken tehir etmek; (Osmanlı Dönemi) Hapsetmek; (Osmanlı Dönemi) Meşveret etmek, danışmak; Camilerde kuran okunurken, hafızların da karşılıklı olarak ezbere kuran okumaları; Karşılık verme, karşılama, karşılık; Karşı gelme, baş kaldırma; Aralarında tezat ve karşıtlık bulunan kelime, tamlama ve sözleri birarada kullanmak; Karşılaştırma, karşılıklı yapılan okuma; Toplu yerlerde yüksek sesle hatim okunurken Kur'an okumasını bilenlerin gözleriyle Kur'an'ı takip etmesi, bilmeyenlerin dinlemesi; (Osmanlı Dönemi) karşı karşıya getirme, karşılaştırma, karşılık verme; (Osmanlı Dönemi) KUBALE
mukabele etmek: Karşı gelmek
mukabele etmek: Karşılık vermek, karşılıkta bulunmak
ZARARLA MUKABELE: (Hukuk) Devletler hukukunda kısas

English - Turkish

mukabele

Hyphenation

mu·ka·be·le

History

Favorites