mukîm

listen to the pronunciation of mukîm
Turkish - English

Definition of mukîm in Turkish English dictionary

mukim
dwelling
mukim
inhabitant
mukim
(someone) who dwells in, who resides in
mukim
(Hukuk) resident

Tom is currently a resident of Boston. - Tom halen Boston'tan bir mukimdir.

mukim
one who lives in a particular location
mukim olmayan
(Kanun) non-resident
mukim
situate
Turkish - Turkish
(Osmanlı Dönemi) Okuyan
(Osmanlı Dönemi) Fık: Vatanında veya vatanı sayılan bir yerde onbeş günden fazla kalan kimse. (18 saatlik uzağa gidene "Misâfir" denir.)
(Osmanlı Dönemi) Bir memlekette devamlı duran
(Osmanlı Dönemi) Esmâ-i İlâhiyyeden olup "Her şeyi ayakta tutan, devam ettiren ve kayyumiyet sırrıyla bir an bile hiç bir şeyden alâkasız olmayan" meâlindedir
(Osmanlı Dönemi) İkamet eden. Ayakta duran
MUKİM
(Hukuk) Oturan, ikamet eden
mukim
Oturan, eğleşen, ikamet eden
mukim
(Osmanlı Dönemi) bir yerde devamlı kalan,. oturan
mukim
Bir yerde, bir evde oturan, eğleşen, ikamet eden
mukîm
Favorites