Turkish - English
Definition of muhaci̇r in Turkish English dictionary
- muhacir
- immigrant; emigrant
- muhacir
- Turk who has immigrated to Turkey
- muhacir
- emigrant, immigrant, refugee göçmen
- muhacir
- immigrant
- muhacir
- refugee
- muhacir
- (Hukuk) emigrant
- muhacir arabası
- a kind of covered wagon
- muhacir
- incomer
- muhacir
- fugitive
- muhacir
- emigre
Related Terms
Turkish - Turkish
Definition of muhaci̇r in Turkish Turkish dictionary
- (Osmanlı Dönemi) Göç eden, bir memleketten kalkıp, başka bir yere yerleşen
- (Hukuk) Hicret eden kimse; göçmen
- (Osmanlı Dönemi) Mc: Allah'ın yasak ettiğinden uzaklaşan
- muhacir
- Bir yerden başka bir yere göç edenler
- muhacir
- Hz. Muhammede ile Mekke'den Medine'ye göç edenler
- muhacir
- Göçmen
- muhacir arabası
- Üstü ve yanları örtülü, dört tekerlekli, yaysız araba