Turkish - Turkish
Definition of mucîd in Turkish Turkish dictionary
- (Osmanlı Dönemi) Hazır
- (Osmanlı Dönemi) Mevt. Ölüm
- (Osmanlı Dönemi) İyi edici olan
- MUCİD
- (Osmanlı Dönemi) Yaratan. Yoktan var eden.Ve keza, bu fâni dünyadan da çıkacaksın. Öyle ise, aziz olarak çıkmaya çalış. Vücudunu Mucidine fedâ et. Mukabilinde büyük bir fiat alacaksın!.. M.N
- MUCİD
- (Osmanlı Dönemi) Yeni bir şey icad eden, meydana getiren, bulan
- mucid
- (Osmanlı Dönemi) icâd eden. Yoktan var eden
Related Terms
English - English
Definition of mucîd in English English dictionary
- mucid
- Musty; moldy; slimy; mucous