Turkish - English
Definition of meskûn in Turkish English dictionary
- inhabited
- settled
- meskun
- (Kanun) habitable
- meskun
- (Ticaret) settled
- meskun
- residential
- meskun mahal
- (Askeri) built up area
- meskun mahal
- (Askeri) urbanized terrain
- meskun mahal
- (Askeri) residential area
- meskun olmayan
- unsettled
- meskûn kılmak
- to populate
- meskun bölge
- residential area
- meskun bölge
- residence area
- meskun mahalde muharebe
- (Askeri) combat in towns
- meskun mahalde muharebe
- (Askeri) urban warfare
- meskun olmayan arazi
- unsettled land
- meskun olmayan mahal
- (Askeri) unurbanized terrain
- meskun yer
- built-up area
- meskûn kılmak
- to populate (an uninhabited place)
- meskun
- inhabited
- müşterek meskun mahal harekatı
- (Askeri) joint urban operation
Related Terms
Turkish - Turkish
Definition of meskûn in Turkish Turkish dictionary
- İnsan oturan, şeneltilmiş (yer)
- MESKUN
- Yurt edinilmiş (yer)
- MESKUN
- İnsan oturan, şeneltilmiş (yer): "Kürekleri var gücüyle çekerek meskûn adanın kömür iskelesine yanaştı."- S. F. Abasıyanık
- MESKUN
- (Osmanlı Dönemi) İçinde oturanları olan yer. İnsan bulunan şenlenmiş yer
- meskûn mahâl
- Yerleşim yeri
- meskûn mahal
- Yerleşim merkezi
Related Terms
meskûn
Hyphenation
mesk·ûnResimler
Favorites