Definition of memleketi in Turkish English dictionary
- one's native soil
- memleket
- {i} country
Everyone has the right to take part in the government of his country, directly or through freely chosen representatives.
- Her şahıs, doğrudan doğruya veya serbestçe seçilmiş temsilciler vasıtasıyla, memleketin kamu işleri yönetimine katılmak hakkını haizdir.
Tom wanted a place in the country he could call home.
- Tom memlekette evi arayabileceği bir yer istedi.
- memleket
- {i} land
Italy is a beautiful land.
- İtalya güzel bir memlekettir.
Books can transport you to faraway lands, both real and imagined.
- Kitaplar sizi hem gerçek hem de hayali uzak memleketlere götürebilir.
- memleket
- {i} homeland
- memleket
- government
Everyone has the right to take part in the government of his country, directly or through freely chosen representatives.
- Her şahıs, doğrudan doğruya veya serbestçe seçilmiş temsilciler vasıtasıyla, memleketin kamu işleri yönetimine katılmak hakkını haizdir.
- memleket
- fatherland
- memleket
- territory
- Memleket
- home town
On a sudden impulse, I returned to my home town.
- Ani bir dürtü üzerine, memleketime geri döndüm.
My home town is adjacent to the ocean.
- Memleketim okyanusa komşu.
- memleket
- hometown
- memleket
- country; hometown, homeland; mother country, fatherland
- memleket
- slang Beyoğlu, Pera
- memleket
- country, land (a political state)
- memleket
- (Konuşma Dili) one's native region, the area one grew up in; home town
- memleket
- native shore
- memleket
- bourn
- memleket
- motherland
- memleket
- (Konuşma Dili) region, area
- memleket
- (Konuşma Dili) city
- memleket
- mother country
- memleket
- the whole country, the whole nation
- memleket
- domain
- memleket
- one's native land, fatherland
- memleket
- bourne
