mekîn

listen to the pronunciation of mekîn
Turkish - Turkish
(Osmanlı Dönemi) Yerleşmiş. Oturmuş. Sâkin, Muhkem
(Osmanlı Dönemi) Yüksek rütbe sâhibi. Vakarlı. Temkinli. Nüfuz ve iktidar sahibi
MEKİN
(Hukuk) Sakin, vakarlı
Turkish - English

Definition of mekîn in Turkish English dictionary

mekin
tokio