Turkish - English
Definition of mahiyetçe in Turkish English dictionary
- as a matter of fact
- actually, in fact
- in reality or actuality; "in fact, it was a wonder anyone survived"; "painters who are in fact anything but unsophisticated"; "as a matter of fact, he is several inches taller than his father"
- in fact, actually, to tell the truth
- mahiyet
- nature
- mahiyet
- complexion
- mahiyet
- true nature, essential character; the heart (of a matter)
- mahiyet
- personage
- mahiyet
- true nature, character
- mahiyet
- disposition; figure
- mahiyet
- character
- mahiyet
- quiddity
- mahiyet
- tenor
- mahiyet
- essence
- mahiyet
- entity
- mahiyet
- quality
Related Terms
Turkish - Turkish
Definition of mahiyetçe in Turkish Turkish dictionary
- MAHİYET
- (Osmanlı Dönemi) Bir şeyin içyüzü, aslı, esası. Bir şeyin neden ibâret olduğu, künhü, esası, hakikatı. (Mâhiyet, hakikatten daha umumidir. Hakikat, mevcudatta, mahiyet ise, hem mevcudat hem ma'dumatta müstameldir.) (L.N.)(İnsanın kıymetini tayin eden, mahiyetidir. Mahiyetin değeri ise, himmeti nisbetindedir. Himmet ise, hedef ittihaz ettiği maksadın derece-i ehemmiyetine bakar. İ.İ.)
- Mahiyet
- (Osmanlı Dönemi) ŞAN
- mahiyet
- Nitelik, vasıf, öz, asıl, esas, iç yüz
- mahiyet
- Nitelik, vasıf, öz, asıl, esas, içyüz
- mâhiyet
- (Osmanlı Dönemi) bir şeyin aslı, içyüzü, esâsı bir şeyin neden ibaret olduğu, hakîkatı