Turkish - English
Definition of mahi̇yet in Turkish English dictionary
- mahiyet
- nature
- mahiyet
- true nature, essential character; the heart (of a matter)
- mahiyet
- personage
- mahiyet
- true nature, character
- mahiyet
- disposition; figure
- mahiyet
- character
- mahiyet
- complexion
- mahiyet
- quiddity
- mahiyet
- tenor
- mahiyet
- essence
- mahiyet
- entity
- mahiyet
- quality
Related Terms
Turkish - Turkish
Definition of mahi̇yet in Turkish Turkish dictionary
- (Osmanlı Dönemi) Bir şeyin içyüzü, aslı, esası. Bir şeyin neden ibâret olduğu, künhü, esası, hakikatı. (Mâhiyet, hakikatten daha umumidir. Hakikat, mevcudatta, mahiyet ise, hem mevcudat hem ma'dumatta müstameldir.) (L.N.)(İnsanın kıymetini tayin eden, mahiyetidir. Mahiyetin değeri ise, himmeti nisbetindedir. Himmet ise, hedef ittihaz ettiği maksadın derece-i ehemmiyetine bakar. İ.İ.)
- mahiyet
- Nitelik, vasıf, öz, asıl, esas, iç yüz
- mahiyet
- Nitelik, vasıf, öz, asıl, esas, içyüz
- mâhiyet
- (Osmanlı Dönemi) bir şeyin aslı, içyüzü, esâsı bir şeyin neden ibaret olduğu, hakîkatı
- Mahiyet
- (Osmanlı Dönemi) ŞAN