Turkish - Turkish
Definition of müz'ıc in Turkish Turkish dictionary
- MÜZ'IC
- (Osmanlı Dönemi) $ (C.: Müzacât) Gece haramisi
- MÜZ
- (Osmanlı Dönemi) (MÜNZÜ) Gr: Harf-i cer oldukları zaman (Fi: ) vazifesini görürler. Zarf veya isim olduklarında ismin başına gelirlerse kendileri mübteda, sonra gelen haber olur. Fiilin başına gelirlerse kendilerinden önceki bir fiilin mef'ulünfihi olarak mahallen mensub bulunurlar
- MÜZ'A
- (Osmanlı Dönemi) Bardağın dibinde kalan su artığı
- MÜZ'A
- (Osmanlı Dönemi) Bir miktar et parçası
- MÜZ'IM
- (Osmanlı Dönemi) Kendisine itikat olunmayan kimse
- MÜZ'İC
- (Osmanlı Dönemi) İz'ac edici. Usandıran, rahatsız eden, bunaltan
- müz'iç
- (Osmanlı Dönemi) usandıran, rahatsız eden, bunaltan, sıkıntı veren