Turkish - Turkish
Definition of müteşa'ab in Turkish Turkish dictionary
- (Osmanlı Dönemi) Şube ve kısımlara ayrılmış olan
- MÜTEŞA'İB
- (Osmanlı Dönemi) Budaklanmış ve perâkende olmuş. Dağılmı
- MÜTEŞA'İR
- (Osmanlı Dönemi) (Şaar. dan) Kıllı, saçlı. Kılı çok olan
- MÜTEŞA'ŞI'
- (Osmanlı Dönemi) Parıldayan, şa'şaalanan
- MÜTEŞA'ŞI'
- (Osmanlı Dönemi) Gösterişli
Related Terms
müteşa'ab
Hyphenation
mü·te·şa·'abResimler
History
Favorites