müstevli̇

Turkish - Turkish

Definition of müstevli̇ in Turkish Turkish dictionary

(Osmanlı Dönemi) (YE) İstilâ eden, ele geçiren, zapteden. Galib olan. Yayılan, her tarafı kaplayan

(Hukuk) İstila eden, işgal güçleri

Related Terms

müstevli

Bir yeri istila eden, yönetimi altına alan

müstevli

(Osmanlı Dönemi) istilâ eden, zapt eden; işgalci

müstevli

Bir yeri istilâ eden, yönetimi altına alan (kimse, devlet, ordu vb.)

müstevli

Salgın

Hyphenation

müs·tev·li̇