Turkish - English
Definition of müstaki̇m in Turkish English dictionary
- müstakim
- straightforward
- müstakim
- direct
- Sırat-ı Müstakim
- the "Straight Path", journal of Esref Edip and Mahemt Akif Ersoy
- müstakim
- straight
Related Terms
Turkish - Turkish
Definition of müstaki̇m in Turkish Turkish dictionary
- (Osmanlı Dönemi) Eğri olmayan, düz, dik
- (Osmanlı Dönemi) (Kıyam. dan) Doğru, istikametli
- (Osmanlı Dönemi) Hilesiz, temiz
- (Hukuk) Doğru, namuslu, dik, dürüst
- müstakim
- Doğru, doğruluktan şaşmayan
- müstakim
- Doğrulu
- müstakim
- (Osmanlı Dönemi) istikâmetli, istikâmette giden, doğru yolda olan
- Müstakim
- (Osmanlı Dönemi) AFİF
Related Terms
müstaki̇m
Hyphenation
müs·ta·ki̇mResimler
History
Favorites