Turkish - Turkish
Definition of müstağni̇ in Turkish Turkish dictionary
- (Hukuk) Doygun, gönlu tok, çekingen, nazlı davranan; gerekli bulmayan
- müstağni
- (Gani. den) Kimseden bir menfaat beklemeyen, bir şey istemeyen, istiğna eden, kimseye ihtiyacı olmayan
- müstağni
- Gönlü tok, tok gözlü
- müstağni
- Gerekli ve lüzumlu bulmayan
- müstağni
- Çekingen, nazlı
- müstağni
- (Osmanlı Dönemi) kimseden bir menfaat beklemeyen, başkalarına ihtiyaç duymayan, gözü ve gönlü tok
- müstağni
- Elinde olanla yetinen, doygun
- müstağni
- Nazlı davranan