Turkish - Turkish
Definition of müstağni in Turkish Turkish dictionary
- (Gani. den) Kimseden bir menfaat beklemeyen, bir şey istemeyen, istiğna eden, kimseye ihtiyacı olmayan
- Gönlü tok, tok gözlü
- Gerekli ve lüzumlu bulmayan
- Çekingen, nazlı
- (Osmanlı Dönemi) kimseden bir menfaat beklemeyen, başkalarına ihtiyaç duymayan, gözü ve gönlü tok
- Elinde olanla yetinen, doygun
- Nazlı davranan
- MÜSTAĞNİ
- (Hukuk) Doygun, gönlu tok, çekingen, nazlı davranan; gerekli bulmayan