Turkish - Turkish
Definition of mürtefi̇' in Turkish Turkish dictionary
- (Osmanlı Dönemi) (Ref'. den) İrtifâ eden, yükselen, yükselmiş, yüce
- MÜRTEFİ
- (Hukuk) Yükselen; kalan; yok olan
- mürtefi
- Yüksek, yüce
- mürtefi
- Yükselen, yüksek bir yere çıkmış olan