Turkish - English
Definition of münharif in Turkish English dictionary
- swerved, aberrated, deviated
Turkish - Turkish
Definition of münharif in Turkish Turkish dictionary
- Bir tarafa sapmış, doğruluğunu yitirmiş
- MÜNHARİF
- (Osmanlı Dönemi) (Harf. den) İnhiraf eden, yoldan çıkmış. Eğilmiş, çarpık. Usulünden çıkmış, sağlam olmayan
- MÜNHARİF
- (Osmanlı Dönemi) Tecviddeki mânâsı için "İnhirâf"a bakınız
- MÜNHARİF
- (Hukuk) İnhiraf etmiş; sapan; doğru gitmeyen, çarpık
- MÜNHARİF
- (Osmanlı Dönemi) Geo: Dört kenarlı, fakat hiçbir kenarı birbirine müsâvi ve müvâzi (eşit ve paralel) olmayan şekil. Sadece iki kenarı birbirine müvâzi (paralel) olursa, ona şibih-i münharif denir