münhari̇f

listen to the pronunciation of münhari̇f
Turkish - English

Definition of münhari̇f in Turkish English dictionary

münharif
swerved, aberrated, deviated
Turkish - Turkish
(Osmanlı Dönemi) (Harf. den) İnhiraf eden, yoldan çıkmış. Eğilmiş, çarpık. Usulünden çıkmış, sağlam olmayan
(Osmanlı Dönemi) Tecviddeki mânâsı için "İnhirâf"a bakınız
(Hukuk) İnhiraf etmiş; sapan; doğru gitmeyen, çarpık
(Osmanlı Dönemi) Geo: Dört kenarlı, fakat hiçbir kenarı birbirine müsâvi ve müvâzi (eşit ve paralel) olmayan şekil. Sadece iki kenarı birbirine müvâzi (paralel) olursa, ona şibih-i münharif denir
münharif
Bir tarafa sapmış, doğruluğunu yitirmiş
münhari̇f
Favorites