Turkish - English
Definition of mündemi̇ç in Turkish English dictionary
- mündemiç
- Inherent, immanent, intrinsic, imminent
Eski kitap kokusu, kütüphane kokusunda mündemiçtir.
- mündemiç
- Innate, intrinsic, implicit, inherent
Related Terms
Turkish - Turkish
Definition of mündemi̇ç in Turkish Turkish dictionary
- (Hukuk) (İçinde) yatan, içinde bulunan
- mündemiç
- (felsefe) İçkin
- mündemiç
- 1. Bir şeyin içinde var olan, bulunan, saklı olan2. İçkin
- mündemiç
- Bir şeyin içinde var olan, bulunan, saklı olan
- mündemiç
- İçkin
- mündemiç
- Bir şeyin içinde var olan
- mündemiç
- Bir şeyin içinde var olan, bulunan, saklı olan. İçkin
- mündemiç
- (Osmanlı Dönemi) bulunan, içine alınan, konulmuş olan