Turkish - English
Definition of kurbanı in Turkish English dictionary
- victim of
- kurban
- (Hukuk) victim
He fell a victim to his own ambition.
-Kendi hırsının kurbanı oldu.
These were victims of war, so to speak.
-Tabiri caizse, bunlar savaş kurbanlarıydı.
- kurban
- sacrifice
They sacrificed forbidden swine, and put to death all who refused to eat.
-Onlar yasaklanmış domuzu kurban etti, ve onu yemeyi reddeden herkesi öldürdüler.
They killed a goat as a sacrifice to the gods.
-Onlar tanrılara kurban olarak bir keçi öldürdüler.
- kurbanı olmak
- To be a victim
- kurban
- sacrificial
How many sacrificial lambs do we need to bring the rain back?
-Tekrar yağmur yağdırmak için kaç tane kurbanlık kuzuya ihtiyacımız var?
- kurban
- subject
- kurban
- fatality
- kurban
- muslim festival of sacrificies
- kurban
- religious offering
- kurban
- offering
- kurban
- fall guy
- Kurban
- sacrifical
- kurban
- jactura
- kurban
- sacrificing
- cinayet kurbanı
- murder victim
- kurban
- oblation
- kurban
- peace offering
- kurban
- holocaust
- kurban
- martyr
- kurban
- (Konuşma Dili) Hey!/Hello mate!
- kurban
- the Feast of the Sacrifice, the Greater Bairam
- kurban
- victim; sacrificial animal; Muslim festival of sacrificies
- kurban
- prey
Predators always prey on unsuspecting victims.
-Avcılar her zaman masum kurbanları avlamaktadır.
- kurban
- stiff
- kurban
- patsy
- kurban
- sufferer
- kurban
- sacrificial animal, sacrifice
- kurban
- victim (of an accident or disaster)
Related Terms
Turkish - Turkish
Definition of kurbanı in Turkish Turkish dictionary
- KURBAN
- (Osmanlı Dönemi) Beylerin ve meliklerin yakınlarından olan kimse
- KURBAN
- (Osmanlı Dönemi) Bir maksad uğrunda feda olma
- KURBAN
- (Osmanlı Dönemi) Etleri, fakirlere parasız olarak dağıtılmak niyetiyle farz, vâcib veya sünnet olarak kesilen koyun, keçi, deve, sığır.. gibi hayvan
- KURBAN
- (Osmanlı Dönemi) Allah'ın rızasını kazanmağa sebep olan şey
- Kurban
- (Osmanlı Dönemi) FEDA'
- kurban
- Dinin buyruğunu veya bir adağı yerine getirmek için kesilen hayvan
- kurban
- Bazı bölgelerde seslenme sözü olarak kullanılır
- kurban
- Maddî ve manevî bakımdan felâkete sürüklenmiş veya insanî değerlerini yitirmek zorunda kalmış veya bırakılmış kimse
- kurban
- Dinin buyruğunu veya bir adağı yerine getirmek için kesilen hayvan: "Yarım okka et, onun elinde bir kurban kadar bereketli."- Y. Z. Ortaç
- kurban
- Maddi ve manevi bakımdan felakete sürüklenmiş veya insani değerlerini yitirmek zorunda kalmış veya bırakılmış kimse: "Benim gibi nice kızlar beyaz kadın ticaretinin kurbanı olmuşlardır."- A. Gündüz. İçtenliği belirten bir seslenme sözü
- kurban
- Bir ülkü uğrunda feda edilen veya kendini feda eden kimse
- kurban
- Müslümanlarda Kurban Bayramı
- kurban
- Bir kazada veya felâkette ölen kimse
- kurban
- Bir kazada veya felakette ölen kimse: "Vardar, her sene Üsküp'ten beş on kurban alan bir nehirdi."- Y. K. Beyatlı
- vazife kurbanı
- Görev başında şehit olan kimse