Turkish - English
Definition of kul in Turkish English dictionary
- slave
- vassal
- servant
She just had to use her Puss-In-Boots look and I was her devoted servant.
-O sadece Çizmeli Kedi görüntüsünü kullanmak zorunda kaldı. Ben onun sadık uşağıydım.
Shut up, servant of hell!
-Kapa çeneni, cehennemin kulu!
- slave; man, servant
- Helot
- mortal, human being, man (in relation to God)
- creature
Humans are the only living creatures that make use of fire.
-İnsanlar ateş kullanan yaşayan tek yaratıklardır.
I am God's creature and of Him I am part.
-Ben Allah'ın kuluyum ve onun parçasıyım.
- bondman
- liege
- serf
- subject
- usage
As an Englishman, he is particularly sensitive to the differences between English and American usage.
-Bir İngiliz olarak, o, İngiliz ve Amerikan kullanımı arasındaki farklara özellikle duyarlı.
Please give an example of usage.
-Örnek bir kullanım gösterin lütfen.
- kul hakkı
- human rights had
- kul kusursuz/hatasız olmaz
- (Atasözü) Nobody's perfect./To err is human
- kul köle olmak
- to be at sb's back and call
- kul köle/kurban olmak
- to serve (someone) with utter faithfulness and obedience
- kul sıkılmayınca/bunalmayınca Hızır yetişmez
- (Atasözü) It's only when a man's problems become serious that he finds (or is granted) a solution to them
- kul taksimi
- equal division and distribution
- kul yapısı
- man-made
- Hatasız kul olmaz
- (Atasözü) Even the best steed sometimes stumbles
- Hatasız kul olmaz
- Nobody is perfect
- hatasız kul olmaz
- homer sometimes nods
- hatasız kul olmaz
- (Atasözü) Nobody's perfect
- kart son kul tar
- (Bilgisayar) card exp date
- sadık kul
- loyalist
Related Terms
English - English
Definition of kul in English English dictionary
- The IATA code of Kuala Lumpur International Airport
Turkish - Turkish
Definition of kul in Turkish Turkish dictionary
- (Osmanlı Dönemi) De, söyle, bildir (meâlinde emirdir)("Kul" kelimesi Kur'anın çok yerlerinde mezkûr veya mukadderdir. "Kul" emri risalet ve nübüvvete işarettir. İ.İ.)Türkçede "Kul", emir dinleyen hizmetkâr, Allah'ın mahlûku, Allah'a itaat ve ibadet eden veya köle mânasındadır
- Karavaş
- Tanrı'ya göre insan
- Yabancı ülkelerden tutsak olarak getirilen ve alınıp satılabilen köle veya karavaş: "Kendisi kabilenin beyinin kullarından birinin kızıydı
- Alınıp satılabilen köle veya cariye
- Yabancı ülkelerden tutsak olarak getirilen ve alınıp satılabilen köle veya karavaş
- Ve beyler yalnız kendi kullarını değil, kullarının evladını da satabilirlerdi."- H. E. Adıvar
- (Osmanlı Dönemi) bende
- (Osmanlı Dönemi) PERESTAR
- abd
- KUL'A
- (Osmanlı Dönemi) (T) (C: Kulu') Ödünç mal. Yurt edinmeye müsait olmayan yer
- kul cinsi
- Osmanlılarda köle veya karavaşlıktan yetişen kadınlara verilen ad
- kul hakkı
- İnsanların birbirlerine geçen emekleri, hakları
- kul kahyası
- Yeniçeri ocağında yeniçeri ağasından sonra gelen en yüksek düzeydeki subay, kul kethüdası
- kul olmak
- Aşırı derecede bağlanmak, boyun eğmek
- kul oğlanı
- Vergi toplayan belediye tahsildarı
- kul taksimi
- Eşit olarak yapılan üleştirme
- kul yapısı
- İnsan eliyle yapılmış olan
- MA'KUL
- (Osmanlı Dönemi) Akla yakın, aklın kabul edeceği
- ME'KUL
- (Osmanlı Dönemi) Ekl olunmuş, yenmiş şey, yiyecek
- bir şeye kul olmak
- Aşırı derecede bağlanmak, boyun eğmek
- kullar
- (Osmanlı Dönemi) ibâd
- ülgülü kul
- Karaçaylılarda kendi evi, toprağı olan ancak bunlarla devletin işini bitirdikten sonra uğraşabilen, köle alıp çalıştırabilen, yönetime karışamayan sosyal sınıfa mensup kişiler