Turkish - English
Definition of kifâyet in Turkish English dictionary
- sufficiency
- sufficiency; efficiency
- competence
- efficiency
- satisfactory
- kifayet etmek
- 1. to be enough, suffice. 2. (Konuşma Dili) to be satisfied (with), be contented (with)
Related Terms
Turkish - Turkish
Definition of kifâyet in Turkish Turkish dictionary
- Yetişir miktarda olma, yetme, kâfi gelme
- Yeterlilik
- Bir işi yapabilecek yetenekte olma, yeterlik, liyakat, iktidar
- (Osmanlı Dönemi) yeterli olma
- (Osmanlı Dönemi) HESB
- KİFAYET
- (Osmanlı Dönemi) Lüzumlu kadar olmak. Yetişmek. Bir işe yetecek kadar olmak. İktidar. Liyâkat. Yararlık
- kifayet etmek
- Yetmek, yeterli olmak
Related Terms
kifâyet
Hyphenation
kifâ·yetResimler
Favorites