Turkish - Turkish
Definition of kelif in Turkish Turkish dictionary
- Dağ evi
- Basit yapılışlı sığınak
- Küçük kulübe, ev
- Ağaçlardan örülerek yapılmış küçük kulübe
- Basit baraka
- KELİF
- (Osmanlı Dönemi) Haris kimse
Related Terms
kelif
Hyphenation
ke·lifResimler
History
Favorites