Turkish - Turkish
Definition of keli̇l in Turkish Turkish dictionary
- (Osmanlı Dönemi) Az gören, donuk gören göz. Uzağı veya yakını iyi göremiyen göz. Miyop veya hipermetrop göz
- (Osmanlı Dönemi) (E) Körleşmiş
- (Osmanlı Dönemi) Çakal
- (Osmanlı Dönemi) Yorulmuş kişi, yorgun kimse
- (Osmanlı Dönemi) Kesmez olan âlet
- kelil
- Gözü az gören
Related Terms
Turkish - English
Definition of keli̇l in Turkish English dictionary
- metal-kelil
- (Kimya) metalcetyl