Turkish - Turkish
Definition of keli̇f in Turkish Turkish dictionary
- (Osmanlı Dönemi) Haris kimse
- kelif
- Dağ evi
- kelif
- Basit yapılışlı sığınak
- kelif
- Küçük kulübe, ev
- kelif
- Ağaçlardan örülerek yapılmış küçük kulübe
- kelif
- Basit baraka