Turkish - Turkish
Definition of kari̇b in Turkish Turkish dictionary
- (Hukuk) Yakın
- (Osmanlı Dönemi) (KAREB) (C.: Kavarib-Ekrub) Gemi sandalı
- (Osmanlı Dönemi) Yakın hısım
- (Osmanlı Dönemi) Çok yakın. Yerce ve mekânca uzak olmayan
- karib
- Çok yakın; yerce ve mekânca uzak olmayan; yakın hısım
- karib
- (Osmanlı Dönemi) yakın olan, nâil olan