Turkish - English
Definition of kanan in Turkish English dictionary
- of blood
- kan
- {i} blood
There was blood all over the floor.
-Döşemenin her tarafında kan vardı.
You cannot be a blood donor.
-Sen bir kan verici olamazsın.
- kan
- lineage, family
- kan
- blood; lineage, descent, family soy
- kan
- {i} gore
- kolay kanan kimse
- pushover
- kan
- family
Sami fooled his family.
-Sami ailesini kandırdı.
That poor family lives from hand to mouth every month.
-O yoksul aile her ay kıt kanaat geçiniyor.
- kan
- lineage
- kan
- descent
- kan
- haemo [Brit.]
- kan
- strain
- Kan
- (Tıp) hema, hemato
- Kan
- (Tıp) hemat
- Kan
- (Diş Hekimliği) Haema
- Kan
- (Tıp) sanguis
- kan
- claret
- kan
- hema
- kan
- (kardeşi) swore
- kan
- hemo
- kan
- hemal
- kan
- hem-, hemo-, hemi-, haem-, haemo-
- kan
- haemal [Brit.]
- kan
- hemic, hematic
- kan
- flesh
He is a man of flesh and blood with all his flaws.
-O tüm kusurları ile birlikte etten ve kandan oluşan bir adamdır.
He's a man of flesh and blood.
-O etten ve kandan oluşan bir adam.
- kan
- {s} haemal
- kan
- sangui
- kan
- barb
- kolay kanan
- gullable
Related Terms
English - English
Definition of kanan in English English dictionary
- Kan
- Kan su Kan River T'a k'o la ma kan Sha mo
- Kan
- state in the central United States
- kan
- To know; to ken
- kan
- Intuition For kan-intuition to work, one must experience a creative tension stemming from single-minded concentration on the work in progress This opens the way for a higher power, kami, to enter the process
- kan
- head
- kan
- a GAP3 package for computing Kan extensions of actions of categories by Anne Heyworth (Leicester)
- kan
- warmed saké
- kan
- water (eight triagrams)
- kan
- The Abysmal Trigram with direction north and number 1
- kan
- is a Japanese unit of weight equalling one thousand momme, or 3 75 kilograms
- kan
- (v rt ) to desire, prefer, select (Herb , k124); cl 1 & 2
Related Terms
Turkish - Turkish
Definition of kanan in Turkish Turkish dictionary
- Kan
- numan
- Kan
- hun
- Kan
- (Osmanlı Dönemi) NU'MAN
- Kan
- dem
- Kan
- (Osmanlı Dönemi) TAMUR
- KÂN
- (Osmanlı Dönemi) Kuyu. Kaynak
- KÂN
- (Osmanlı Dönemi) f. Bir şeyin menbaı
- KÂN
- (Osmanlı Dönemi) Bir keyfiyetin. (niteliğin) bol olarak bulunduğu kimse
- KÂN
- (Osmanlı Dönemi) Mâden ocağı
- kan
- Atardamar ve toplardamarların içinde dolaşarak hücrelerde özümleme, yadımlama görevlerini sağlayan plazma ve yuvarlardan oluşmuş kırmızı renkli sıvı
- kan
- Atardamar ve toplardamarların içinde dolaşarak hücrelerde özümleme, yadımlama görevlerini sağlayan plazma ve yuvarlardan oluşmuş kırmızı renkli sıvı: "Cebinden çıkardığı mendille ellerine bulaşan kanları silerek haykırdı."- Ö. Seyfettin
- kan
- Maden ocağı
- kan
- Soy
- kan
- Maden ocağı veya kuyusu
- kan
- Maden kuyusu
- kan
- Ağaç mobilyanın köşe kısmı