kaid

English - English

Definition of kaid in English English dictionary

A local governor or leader, especially in North Africa or Moorish Spain; an alcaide

Turkish - Turkish

Definition of kaid in Turkish Turkish dictionary

Bitki yapraklarının dallarla birleştiği yer

Kervanın başında giden deve

Oturan

Related Terms

KAÎD

(Osmanlı Dönemi) (C.: Kavayid) Çekirge

KAÎD

(Osmanlı Dönemi) Ulu, yüce kişi

KAİD

(Hukuk) Yedeğine alan, yedekte çeken, komutan, süren, sevk ve idare eden

KAİD

(Osmanlı Dönemi) (Kuud. dan) Oturan, oturucu, oturmu

Hyphenation

ka·id

Etymology

() From Arabic قائد (qā’id) ‘leader’. Compare alcaide.