Turkish - Turkish
Definition of kahi̇r in Turkish Turkish dictionary
- (Hukuk) Baskın gelen; kahreden; ezici
- (Osmanlı Dönemi) (A, uzun okunur) Üstün gelen. Yenen. Galip gelen
- (Osmanlı Dönemi) Zorlayan. Mecbur eden
- kahir
- Ezici
- kahir
- Baskın gelen, ezen, ezici
- kahir
- Kahredici, zorlayan
- kâhir
- (Osmanlı Dönemi) üstün, galip
- kahir ekseriyet
- Ezici çoğunluk
- kahir kuvvet
- Ezici, baskın güç