Definition of kafasına in Turkish English dictionary
- vura vura by force
- kafa
- head
The mistake cost him his head.
-Hata onun kafasına mal oldu.
The musician shook his head and pushed his little piano away.
-Müzisyen kafasını salladı ve küçük piyanosunu itti.
- kafa
- mind
Try to reproduce the music in your mind.
-Kafanızda müziği yeniden oluşturmaya çalışın.
You've got a one-track mind.
-Kafan tek taraflı çalışıyor.
- kafasına takılmak
- prepossess
- kafasına geçirmek
- head to pass
- kafasına dank edecek
- it will bear in upon her
- kafasına dank etmek
- bear in upon smb
- kafasına dank etmek
- to dawn on sb, to come home to sb
- kafasına dank etmek/demek
- to dawn on one at last
- kafasına dank ettirmek
- to bring sth home to sb
- kafasına girmek
- to understand, to get
- kafasına girmek
- sink in
- kafasına girmek
- sink
- kafasına girmek
- 1. to make good sense, seem to be right (to). 2. to comprehend, understand
- kafasına göre
- after one's own heart
- kafasına koymak
- to set one's mind (on sth), to be dead set on sth
- kafasına koymak
- to get hold of (some idea); to take it into one's head (to do something)
- kafasına koymak
- be determined
- kafasına koymak
- get it into one's head
- kafasına koymak
- set one's mind on doing
- kafasına koymuş
- dead set on
- kafasına silahı dayamak
- hold a pistol to smb.'s head
- kafasına sokmak
- infuse
- kafasına sokmak
- infix
- kafasına sokmak
- inculcate
- kafasına sokmak
- imbue
- kafasına sokmak
- whip
- kafasına sokmak
- put smb. in mind of
- kafasına sokmak
- to drum sth into sb, to drum sth into sb's head, to impress, to implant, to inculcate
- kafasına sokmak
- embed
- kafasına sokmak
- inseminate
- kafasına sığmamak
- not to be able to comprehend
- kafasına takmak
- to keep one's mind (on), to turn one's mind (to)
- kafasına takılmak
- fester
- kafasına takılmak
- prey on
- kafasına takılmak
- to obsess
- kafasına takılıp kalmak
- to stick in one's mind, not to leave one's mind
- kafasına vur, ekmeğini elinden al
- (Konuşma Dili) He is so meek you can walk all over him
- kafasına vurmak
- (for drink) to go to one's head
- kafasına vurmak
- beat out smb.'s brains
- kafa
- conk
- kafa
- onion
- kafa
- potato
- kafa
- brains
He's racking his brains about how to deal with the matter.
-O, sorunu nasıl halledeceği hakkında kafa yoruyor.
Why did Tom blow his brains out?
-Neden Tom kafasına ateş ederek intihar etti?
- kafa
- bean
- kafa
- chump
- kafa
- intelligence
- kafa
- cast of mind
- kafa
- tete
- kafa
- crumpet
- kafa
- butt
- kafa
- noddle
- kafa
- headpiece
- kafa
- (Argo) lemon
- kafa
- to head
- kafa
- {i} end
We're at our wits' end.
-Kafamız allak bullak olmuş durumda.
- kafa
- head in
- ahlâk sorunlarını kafasına göre yorumlayan kimse
- casuist
- kafa
- a large marble, shoooter
- kafa
- noggin
- kafa
- coconut
- kafa
- pate
- kafa
- sconce
- kafa
- costard
- kafa
- noodle
- kafa
- poll
- kafa
- head, nut; mind, brain, brains, intelligence, head
- kafa
- mind, mental attitude
- kafa
- savvy
- kafa
- knob
- kafa
- nob
- kafa
- nut
Tom is a conspiracy nut.
-Tom kafayı komplo teorileriyle bozmuş biri.
- kafa
- loaf
- kafa
- sconee
- kafa
- skull
She keeps a human skull on her desk.
-O, masasında bir insan kafatası tutuyor.
A skull shaped asteroid flew by the Earth on Halloween.
-Bir kafatası şeklinde bir asteroid, Cadılar Bayramı'nda Dünya'nın yanından geçip gitti.
- zorla kafasına sokmak
- dragoon smth. into smb
- şapkayı kafasına geçirmek
- clap a hat on one's head
Related Terms
Definition of kafasına in Turkish Turkish dictionary
- kafasına dank etmek
- (deyim) Çoktandır anlayamadığı bir meseleyi bir olay sebebiyle birden bire kavramak, doğruyu yakalamak
- KAFA
- (Osmanlı Dönemi) Akıl, zekâ, anlayı
- KAFA
- (Osmanlı Dönemi) Ense, arka
- KAFA
- (Osmanlı Dönemi) (C.: Akfâ) Baş. Kafa
- Kafa
- (Osmanlı Dönemi) ZİHNİYYET
- kafa
- Hayvanlarda genellikle ağız, göz, burun, kulak gibi organların bulunduğu vücudun en ön bölümü
- kafa
- İnsan başı, ser
- kafa
- Kavrama ve anlama yeteneği, zekâ, zihin: "Kafasının faaliyetini fikirden ziyade işe vermiş."- Y. K. Beyatlı
- kafa
- Görüş ve inançların etkisi altında beliren düşünme ve yargılama yolu, zihniyet: "Kalbi ve kafasıyla daima yeni, daima genç kaldı."- Y. Z. Ortaç
- Kafa
- (Osmanlı Dönemi) KAFN
- kafa
- Mekanik bir bütünün parçası
- kafa
- Cevizin büyük boyu
- kafa
- Çocuk oyunlarında kullanılan zıpzıp taşının veya cevizin büyük boyu
- kafa
- Bellek
- kafa
- Baş (özellikle insan başı), ser
- kafa
- Görüş ve inançların etkisi altında beliren düşünme ve yargılama yolu, zihniyet
- kafa
- Demet haline getirilmiş tütün yapraklarının baş kısmı
- kafa
- Kavrama ve anlama yeteneği, zekâ, zihin
- kafa
- Fıçı ve bidonların boşaltılmasında kullanılan bir çeşit sapan