Turkish - English
Definition of kadim in Turkish English dictionary
- ancient, very old
- archaic
- very old
- ancient
- auld
- kadim müminler (rusya)
- (Tarih) old believers
Related Terms
Turkish - Turkish
Definition of kadim in Turkish Turkish dictionary
- (Osmanlı Dönemi) varlığının başlangıcı olmayan Allah; geçmiş, eski; eski zaman
- Eski, ezeli
- Başlangıcı olmayan, eski
- Taşradan gelen
- Başlangıcı olmayan, eski, ezelî
- bayrı
- KADÎM
- (Osmanlı Dönemi) Eski zaman
- KADÎM
- (Osmanlı Dönemi) Evveli bilinmeyen hâl ve keyfiyet
- KADÎM
- (Osmanlı Dönemi) Başlangıcı olmayan. Uzun zamandan beri var olan
- KADİM
- (Hukuk) Çok eski zaman
- KADİM
- (Osmanlı Dönemi) (A, uzun okunur) Ayak basan. Ulaşan. Varan
- KADİM
- (Osmanlı Dönemi) Azanın mukaddemesi olan insanın başı
- kadim dost
- Eski dost
- kelâm-ı kadim
- Kadim kelâm olan Kur’ân