Turkish - English
Definition of kâmi̇l in Turkish English dictionary
- Kamil
- (isim) Perfect, complete
- kâmil
- slang hashish, hash
- kâmil
- Sufism (someone) who has reached spiritual maturity, who has become spiritually wise
- kâmil
- perfect, complete, consummate
- kâmil
- mature and experienced person
- kâmil
- entire, full, whole
- kâmil
- perfect " mükemmel, yetkin, eksiksiz; mature" " olgun, erişkin; dignified, grave" ağırbaşlı
- insan-ı kamil
- perfect human being
- kâmil
- absolute
Related Terms
Turkish - Turkish
Definition of kâmi̇l in Turkish Turkish dictionary
- (Hukuk) Olgun; kemale ermiş, bilgin
- (Osmanlı Dönemi) (Kemal. den) Bütün, tam, olgun, eksiksiz, kemalde olan, kusursuz. Kemal ve fazilet sâhibi
- (Osmanlı Dönemi) Âlim, bilgin kişi
- (Osmanlı Dönemi) Bir aruz kalıbı ismi.(Büyük görünme küçülürsün...Kâmillerde, büyüklük mikyasıdır küçüklük, Nâkıslarda küçüklük mizanıdır büyüklük. S.)
- (Osmanlı Dönemi) Yaşını başını almış, terbiyeli ve görgülü kimse
- (Osmanlı Dönemi) Resul-i Ekrem'in de (A.S.M.) bir vasfıdır
- kâmil
- Yetkin, erişkin, eksiksiz, ağırbaşlı, mükemmel
- kamil
- Gerekli olgunluğa erişmiş kimse
- kamil
- Yetkin, olgun
- kamil
- Yetişkin, erişkin
- kâmil
- (Osmanlı Dönemi) mükemmel, olgun, kemal ve fazilet sahibi