Definition of itaat in Turkish English dictionary
- obedience
Don't interpret their silence as obedience.
-Onların sessizliğini itaat olarak yorumlama.
Their culture values obedience to those in positions of authority.
-Onların kültür değerleri, otorite konumundaki kişilere itaat etmektir.
- compliance
- subordination
I will not tolerate such subordination.
-Ben böyle itaate katlanmayacağım.
- obedience, compliance, observance, submission
- tameness
- subjection
- submission
We have the alternative of death and submission.
-Ölüm ve itaat alternatifimiz var.
- deference
- subordinate
- observance
- subordinating
- itaat etmek
- obey
Children must obey their parents and parents must obey their employers.
-Çocuklar ebeveynlerine itaat etmek zorundadır ve ebeveynler patronlarına itaat etmek zorundadır.
I can't do anything but obey him.
-Ona itaat etmekten başka bir şey yapamıyorum.
- itaat etmesi sağlanmış
- subdued
- itaat etmek
- mind
- itaat eden
- subservient
- itaat eden kimse
- observer
- itaat etme
- subservience
- itaat etmek
- submit
- itaat etmek
- to obey, to comply (with sth), to submit
- itaat etmek
- to obey
You are here in order to obey my commands.
-Sen emirlerime itaat etmek için buradasın.
There was no option but to obey.
-İtaat etmekten başka bir seçenek yoktu.
- itaat etmemek
- to disobey
- itaat etmemek
- disobey
- itaat etmeyerek
- contumaciously
- itaat etmek
- follow
- itaat etmek
- comply with
- itaat etmek
- comply with something
- soru sormaksızın itaat etmek
- kowtow
- itaat etmek
- conform to
- itaat etmek
- (Mukavele) abide by
- körü körüne itaat
- slavishness
Related Terms
Definition of itaat in Turkish Turkish dictionary
- (Osmanlı Dönemi) itaat etme, söz dinleme, ibâdet
- Söz dinleme, boyun eğme, buyruğa uyma
- Söz dinleme, boyun eğme, buyruğa uymak
- Söz dinleme
- İTAAT
- (Osmanlı Dönemi) Alınan emre uymak. Söz dinlemek. İnkıyad etmek. Boyun eğmek. Âmirin meşru emirlerini dinleyip ona göre hareket etmek
- itaat etmek
- Söz dinlemek, boyun eğmek, verilen buyruğa uymak
- ADEMİ İTAAT
- (Hukuk) İtaatsizlik