Turkish - English
Definition of irman in Turkish English dictionary
- irma
Turkish - Turkish
Definition of irman in Turkish Turkish dictionary
- İRMAN
- (Osmanlı Dönemi) f. Arzu, taleb, istek
- İRMAN
- (Osmanlı Dönemi) Dalkavuk
- İRMAN
- (Osmanlı Dönemi) Dâvet edilmeden bir yere giden kimse
- İRMAN
- (Osmanlı Dönemi) Nedâmet, pişmanlık