Turkish - English
Definition of irademi in Turkish English dictionary
- my will
- irade
- willpower
He has enough willpower.
-O yeteli iradeye sahip.
- irade
- {i} freedom
- irade
- will
She did it against her will.
-O, onu iradesine karşı yaptı.
He made me go against my will.
-İrademe karşı beni gönderdi.
- irade
- (Latin) voluntas
- irade
- volition
Despite my parents' preference, I have decided to attend an out-of-state college on my own volition.
-Ailemin tercihinin aksine, şehir dışında bir üniversiteye devam etmeye kendi irademle karar verdim.
- irade
- the will of
- irade
- will of
- irade
- {i} spine
- İrade
- will-power
- irade
- will, volition, the power of willing or determining
- irade
- self control
Tom has no self control.
-Tom'un irade gücü yok.
- irade
- willing, commanding
- irade
- will, wish, desire
- irade
- fiat
- irade
- will, desire, volition; command, decree, edict buyruk
- irade
- will power, will; determination; self-control
- irade
- decree, command; irade
- irade
- pleasure
- irade
- irade
- irade
- selfcontrol
Related Terms
English - English
Definition of irademi in English English dictionary
- irade
- A decree of a Muslim ruler
- irade
- A decree of the Sultan
Related Terms
Turkish - Turkish
Definition of irademi in Turkish Turkish dictionary
- irade
- Buyruk: "Görülünce vurulması için irade bile var."- S. M. Alus
- irade
- Bir şeyi yapıp yapmamaya karar verme gücü: "Korkunç bir irade kuvveti sarfıyla baş ucundaki lambayı yaktı."- S. F. Abasıyanık. İstenç
- irade
- Bir şeyi yapıp yapmamaya karar verme gücü
- irade
- İstek, dilek
- irade
- Buyruk
- irade
- İstenç
- irâde
- (Osmanlı Dönemi) istek, arzu, dilemek, emir, ferman; bir şeyi yapmak veya yapmamak için olan iktidar, güç
- İRADE
- (Osmanlı Dönemi) Fık: Cenab-ı Hak irade sıfatı ile muttasıftır ve
- İRADE
- (Hukuk) Buyruk, istek, arzu, bir işi yapma azimi ve gücü
- İRADE
- (Osmanlı Dönemi) Bir şeyi yapmak veya yapmamak için olan iktidar, güç.(İrade, ihtiyardan daha geniştir, umumidir. İhtiyar, taraflardan birini diğerine tafdil ile beraber tercihtir. İrade; yalnız tercihtir. Mütekellimler bazan iradeyi ihtiyar mânasında kullanmışlardır. İradenin zıddı kerâhet; ihtiyarın zıddı icâb ve ıztırardır. İrade, hakikatte dâima ma'duma taalluk eder. Çünkü, bir emrin husûl ve vücudu için o, tahsis ve takdir eder.)
- İRADE
- (Osmanlı Dönemi) İstek, arzu. Dilemek. Emir. Ferman
- İrade
- (Osmanlı Dönemi) TIBB
- İrade
- buyrultu