inen, nüzul eden, yukarıdan aşağıya inen, bir yere konan

Turkish - Turkish

Definition of inen, nüzul eden, yukarıdan aşağıya inen, bir yere konan in Turkish Turkish dictionary

(Osmanlı Dönemi) nazil

Hyphenation

i·nen, nü·zul e·den, yu·ka·rı·dan a·şa·ğı·ya i·nen, bir ye·re ko·nan