English - Turkish
Definition of incipient in English Turkish dictionary
- henüz başlamakta olan
- başlangıç
- yeni başlamış
- {s} yeni başlayan
- (Tıp) Başlayan
- {s} başlangıç aşmasında olan
- başlangıç aşamasında
- incipience incipiencybaşlangıç
- başlangıç halinde
- initial
- ilk harf
- beginner
- {i} acemi
O, bir acemi için iyi yaptı.
-He did well for a beginner.
Biz acemiyiz ama hızlı öğreniyoruz.
-We're beginners, but we learn quickly.
- beginner
- yeni başlayan
Bu kitap yeni başlayanlar için uygundur.
-This book is suitable for beginners.
Bu kitap yeni başlayanlar için iyi bir rehber.
-This book is a good guide for beginners.
- incipient fusion
- başlangıç kaynaşması
- incipient cavitation
- (Mekanik) yeni oluşan kavitasyon
- incipient deficit
- yeni başlamış açık
- incipient deficit
- (Ticaret) yeni ortaya çıkan açık
- incipient deficit
- yeni çıkmış açık
- incipient erosion
- aşınma başlangıcı
- incipient erosion
- erozyon başlangıcı
- incipient failure
- kopma başlangıcı
- incipient failure
- kırılma başlangıcı
- incipient failure
- göçme başlangıcı
- incipient failure
- yenilme başlangıcı
- incipient tourism demand
- (Turizm) oluşmamış turizm talebi
- initial
- {i} birinin adı veya soyadının baş harfi
- beginner
- (Eğitim) başlangıç düzeyi
Tom sadece bir başlangıç düzeyinde.
-Tom is only a beginner.
Berbat Fransızcam için özür dilerim. Ben hala başlangıç düzeyindeyim.
-I'm sorry for my terrible French. I'm still a beginner.
- initial
- (Tıp) inisyal
- initial
- {i} önses
- beginner
- {i} yeni başlayan kimse
- beginner
- {i} işe yeni başlayan kimse
- beginner
- herhangi bir işe yeni başlayan kimse
- incipiently
- başlayarak
- incipiently
- (zarf) başlayarak
- initial
- (isim) baş harf, ilk harf, önses
- initial
- kelimenin ilk harfi
- initial
- başlangıç
Dan o onun bir kaza olduğunu söylediğinde başlangıçta Linda'ya inanmıştı.
-Dan initially believed Linda when she said that it was an accident.
Başlangıçta at etini beğenmedi.
-She didn't like horsemeat, initially.
- initial
- başlangıç,başlangıçtaki
- initial
- (Tıp) Bir olayın başlangıcına ait, inisiyal
Related Terms
English - English
Definition of incipient in English English dictionary
- beginner
- beginning, starting, coming into existence
After 500 years, incipient towns appeared.
- A verb tense of the Hebrew language
- initial
- \in-SIP-ee-uhnt\, adjective: Beginning to exist or appear
- only partly in existence; imperfectly formed; "incipient civil disorder"; "an incipient tumor"; "a vague inchoate idea"
- only partly in existence; imperfectly formed; "incipient civil disorder"; "an incipient tumor"; "a vague inchoate idea
- An incipient situation or quality is one that is starting to happen or develop. an incipient economic recovery = impending. starting to happen or exist (present participle of incipere; INCEPTION)
- Barely noticeable
- {s} initial, beginning, commencing, starting
- Beginning to be, or to show itself; commencing; initial; as, the incipient stage of a fever; incipient light of day
- (in sip' nt) In the first stages or beginning An incipient population is still small but beginning to reproduce and become established
- inchoate
- ıncipient
- {a} beginning, commencing, just rising
- incipiently
- In an incipient manner
Related Terms
incipient
Hyphenation
in·ci·pi·entTurkish pronunciation
însîpiıntSynonyms
beginning, commencing, emerging, starting, beginner, inceptor, basic, elementary, embryonic, fundamental, inceptive, inchoate, initial, initiative, initiatoryPronunciation
/ənˈsəpēənt/ /ɪnˈsɪpiːənt/
Etymology
() From Latin incipiēns, present participle of incipiō (“begin”).Resimler
History
Favorites