imbecilic (adjective)

English - Turkish

Definition of imbecilic (adjective) in English Turkish dictionary
imbecile: gerizekalı
imbecile: alık
imbecile: aptallık
imbecile: ağzı açık
imbecile: bön
imbecile: (Tıp) imbesil
imbecile: budalalık
imbecile: sümsük
imbecile: aptal
Bu aptalın keskin dişleri var. - This imbecile has sharp teeth.
imbecile: ahmak
imbecile: embesil
İnsan embesil olmaya maruz kalan tek hayvandır. - Man is the only animal subject to becoming an imbecile.
imbecile: Budala, ahmak, bon, aptal
imbecile: (Tıp) Geri zekalı, aptal
imbecile: (isim) embesil, geri zekâlı, geri zekâlı kimse
imbecile: budala,embesil
imbecile: {i} geri zekâlı
Bir geri zekalı gibi görünüyorsun. - You look like an imbecile.
imbecile: s., i. geri zekâlı, aptal

English - English

imbecilic (adjective)

Hyphenation

im·be·cil·ic (adjective)

History

Favorites