Turkish - English
Definition of ifrit in Turkish English dictionary
- demon
- afreet
- troublemaker
- devil
- hobgoblin
- afrit
- succubus
- fiend
- ifrit olmak
- furious
- ifrit olmak
- to be furious
- ifrit olmak
- go into a rage
- ifrit olmak
- be furious
- ifrit etmek
- infuriate
- ifrit etmek
- to infuriate, to burn sb up
- ifrit etmek
- to put (someone) in a towering rage, make (someone) fit to be tied, make (someone) hit the ceiling
- ifrit etmek
- burn somebody up
- ifrit kesilmek
- (deyim) fly into a fury
- ifrit kesilmek/olmak
- to be/get very angry (at)
- ifrit olmak
- to go into a rage, to be furious
Related Terms
English - English
Definition of ifrit in English English dictionary
- A kind of djinn mentioned in the Qur'an
- A kind of djinn mentioned in the Quran
Turkish - Turkish
Definition of ifrit in Turkish Turkish dictionary
- Doğu masal ve efsanelerinde, kötü ve korkunç cin
- Öfkeli, ortalığı birbirine katan kimse
- (Osmanlı Dönemi) cin tâifesinden çok zararlı, kötü ve korkunç bir cins
- Kötü ve korkunç cin
- İFRİT
- (Osmanlı Dönemi) Mc: Korkunç, kızgın ve öfkeli insan
- İFRİT
- (Osmanlı Dönemi) Cin taifesinden çok muzır, şerir ve korkunç bir cins