Turkish - Turkish
Definition of i̇smî in Turkish Turkish dictionary
- (Osmanlı Dönemi) (İsmiyye) İsme mensub, isimle alâkalı. İsmen olup aslen olmayan, varlığı isimden ibâret olan. İsim cinsinden
- (Osmanlı Dönemi) Arabçadan iki isimden, yani; müsned ile müsned-i ileyhten mürekkep cümle
- topluluk ismi
- bakınız: topluluk adı
- İSMÎ VE SIFATÎ
- (Osmanlı Dönemi) İsme ve sıfata ait
Related Terms
Turkish - English
Definition of i̇smî in Turkish English dictionary
- ismî
- your name
- cins ismi
- (Dilbilim) common noun
- faaliyet ismi
- present participle
- ismi geçen
- aforementioned
- ismi geçen
- aforesaid
- ismi geçmek
- mentioned
- makine ismi
- (Bilgisayar) hostname
- marka ismi
- (Ticaret) brand name
- belde ismi
- town name
- tevratin ikinci kitabmin ismi
- The Torah is the second kitabmin name
- afişte ismi olmak
- headline
- bu filmin ismi ne
- What is the title of the movie
- firma ismi
- tradename
- hesap ismi
- (Ticaret) account title
- ismi geçen
- aforesaid, aforementioned
- ismi geçmek
- to be mentioned
- ismi kayıtlı hissedar
- (Ticaret) stockholder of record
- ismi unutulan şey
- dingbat
- iyi bir ismi olmak
- have a good character
- karışık ismi fail
- (Konuşma Dili) complicated matter
- konvoy ismi
- (Askeri) convoy title
- küçültme ismi
- diminutive
- küçültme ismi kullanılmış
- diminutival
- sahne ismi
- (Tiyatro) stagename
- sorgulama ismi
- (Denizbilim) nomen inquirendum
- topluluk ismi
- collective noun
- yazar ismi
- author's name
- yer ismi
- place name