Turkish - Turkish
Definition of i̇rti̇kâb in Turkish Turkish dictionary
- (Osmanlı Dönemi) Ümit etme, umma
- (Osmanlı Dönemi) Bekleme, gözleme
- (Osmanlı Dönemi) Kötü bir iş işlemek. Rüşvet almak gibi çirkin bir şey yapmak
- (Osmanlı Dönemi) Bir makamı âlet ederek, hakkı olmayan para veya malı hile ile almak
- (Osmanlı Dönemi) Bir işe girişmek
- irtikâb
- (Osmanlı Dönemi) işleme, kötü bir iş yapma
Related Terms
Turkish - English
Definition of i̇rti̇kâb in Turkish English dictionary
- irtikab
- perpetration, bribery, extortion, dishonesty, corruption