i̇rman

listen to the pronunciation of i̇rman
Turkish - Turkish
(Osmanlı Dönemi) f. Arzu, taleb, istek
(Osmanlı Dönemi) Dalkavuk
(Osmanlı Dönemi) Dâvet edilmeden bir yere giden kimse
(Osmanlı Dönemi) Nedâmet, pişmanlık
Turkish - English

Definition of i̇rman in Turkish English dictionary

irman
irma