Turkish - English
Definition of i̇nfi̇al in Turkish English dictionary
- infial
- indignation
- infial uyandırmak
- to arouse indignation
Related Terms
Turkish - Turkish
Definition of i̇nfi̇al in Turkish Turkish dictionary
- (Osmanlı Dönemi) Ruhun kabul ettiği tahavvülât. (Bir eser, müessirine nisbetle fiildir. Zuhur ettiği yere nisbetle infialdir.)
- (Hukuk) Gücenme, darılma, olumsuz tepki, kızgınlık
- (Osmanlı Dönemi) Hareketlenme. Harici bir sebeb ve te'sirle hâsıl olan hâl, te'sir ve hareket
- (Osmanlı Dönemi) Can sıkılma. Teessür
- (Osmanlı Dönemi) Harici te'sire kabil olmak
- (Osmanlı Dönemi) Gücenme. Darılma
- infial
- felsefe - Edilgi
- infial
- Herhangi bir şeyden etkilenme
- infial
- Birine içerleme, gücenme, kızgınlık duyma
- infial
- Edilgi
- infiâl
- (Osmanlı Dönemi) dıştan gelen bir sebep ve tesirle ortaya çıkan hal, tesir ve hareket, teessür, reaksiyon
Related Terms
English - Turkish
Definition of i̇nfi̇al in English Turkish dictionary
- infial yaratmak
- set the thames on fire